praepauidus, -a, -um
sehr ängstlich: CRINITVS disc 15,11 Plutarchus Chaeroneus, ex historia Pontici Heraclidae, Artemonem fuisse scribit supra ceteros homines mollem atque in tota vita voluptarium, animo etiam praepavido et ad omnia vitae momenta inconstantiae singularis. TEXTOR-I offic I p.431 Rhegini ignavi fuerunt in rebus bellicis, animique praepavidi. Hinc adagium, Rheginis timidior.
Lexicographica: TLL 0
|