irredi(c)tio, -onis, f.
(in der Rhetorik) Verbot wieder auf dieselbe Sache zurückzukommen: FICHETVS-G rhet fol.4r Breuitatem ergo nouem sequentes praeceptiones perficiunt: Ingressio, Perstrictio, Continuatio, Inclusio - quae rerum exitus ita narrat ut ante quoque facta maxime intelligantur, tametsi nos tacuerimus; ut si dicam me ex prouincia rediisse, profectum quoque in prouinciam intelligatur oportet -, Praetermissio, Irredictio, Commonitio, Egressiuncula, Finitio (zitiert nach Louis Delaruelle, Études sur l'humanisme français. Guillaume Budé, les origines, les débuts, les idées maītresses, Paris 1907, 30 Anm. 2, "interdiction de redire deux fois la mēme chose").
Lexicographica: TLL 0
Etymologie: von redeo, -ire, reditio, oder von dictio, redictio.
|