superpius, -a, -um
sehr fromm: LEFEVRE in ep Paul fol.clvv qui est superbenignus, superpius, et supermisericors in omnes, et super omnes qui invocant nomen eius. DALENBROECK Luther ep 3039 (1536) vidit ipse superpiissimus Dominus, et misertus mei occulta suae sapientiae mihi manifestavit. RITVALE Rom p.387 O pater omnipotens et aeterne, ... tuam deprecamur bonitatem superpiissimam et immensam, per ineffabilem illam charitatem, qua dilexisti genus humanum.
Lexicographica: GEORGES 0;
LATHAM
|