prolificatio, -onis, f. – Vermehrung, Erzeugung von Nachkommen: COLET sacram p.55 In Christo ergo non est prolificatio nisi coelestis et spiritus. LVTHER op 56 p.86 Estimati sumus apud te sicut oues occisionis: quia 'oues pascue' et prolificationis potius videntur, qui in mundo sunt. BRVNO acrot p.110 Temere quaeritur, an prolificationis necessitas ad patrem magis conspiciat, an ad matrem. CAMPANELLA civ p.38 Ergo spectat prolificatio ad rempublicam non ad privatos, nisi quatenus sunt reipublicae partes. PEMBLE orig p.23 quia non semper effuso semine sequitur prolificatio.