inuititas, -atis, f.
Unwillen: LVTHER op 56 p.504 Et per gratiam Voluntarius homo efficitur ad opera bona, Sine qua Inuitus est. Qua tamen - Vt ita dixerim - Inuititate fit sine timore, durus et securus, quod externe illa perficit in oculis suis et hominum.
Lexicographica: TLL 0
|