irremissio
irremissio, -onis, f. – 1) Zustand oder Tätigkeit ohne Unterbrechung: MVSCVLVS in Matth p.144 Euchitae olim, ita propter orandi irremissionem dicti, putabant semper esse orandum. MVSCVLVS loc comm p.92 propter doloris cum gravitatem tum irremissionem fracti. – 2) Nichtnachlassbarkeit: ZANCHIVS-H elohim p.270 Ergo primum ab ipsa gratia Spiritus S. et eius opere, quod est veritatem patefacere: deinde à peccati gravitate, et irremissione: liquet Spiritum S. esse Deum. QVENSTEDT theol II p.164 Differt ergò irremissio, sive reatus et supplicii retentio à peccato ipso, ut effectus à causa.

LEMMALISTE GRUPPE: (ad 2) eccl. INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, irremissio, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 05.02.09

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.