circumspicuus, -a, -um
– 1) angesehen: HANGEST propugn fol.xr Principio in divinae trinitatis consistorio illa circumspicua virgo definita est tota pulchra. – 2) auffällig: MORLINI nov p.138 Rimabundus dominus, ubi se circumspicuum cognovit, ira accitus maxime objurgavit eum famulum stultum.
– lex.: TORTELLI orth s. d. M Ac etiam sequente s componendo m mutatur in n, ut circunspicuus, qui a circum et aspicio componitur et is dicitur qui circum aspicitur. Circumspectus uero is est qui circumspicit et in omnem partem spectat. PEROTTI ccopiae 2,313 A quo circumspectus dicitur, non qui circumspicitur - hunc enim conspicuum uel circumspicuum uocamus -, sed qui circumspicit.
– lex.: TORTELLI orth s. d. M Ac etiam sequente s componendo m mutatur in n, ut circunspicuus, qui a circum et aspicio componitur et is dicitur qui circum aspicitur. Circumspectus uero is est qui circumspicit et in omnem partem spectat. PEROTTI ccopiae 2,313 A quo circumspectus dicitur, non qui circumspicitur - hunc enim conspicuum uel circumspicuum uocamus -, sed qui circumspicit.
Lexicographica: TLL 0;
LATHAM