allubentia, -ae, f. – Zuneigung: PAREVS-Dav in Rom p.561 (1608) Homines enim multis ad electionem propositis, ea quae cognoscunt cum allubentia eligere solent, relictis aliis. LEECH epig 4,55 (1623) Nihil allubentiarum. | Lusit, verba dedit, recessit a se | Promissa inficiando. VLITIVS ep syll III p.710 (1646) Multa etiam describenti acciderunt, ut solet, quae prioribus etiamsi nihil meliora essent, tamen ἀκμὴν suam urgent, et momentanea, ut ita dicam, allubentia judicium corrigentis turbant.