theant(h)ropus, -i, m. – Gottmensch: MVTIANVS ep I 144 (1509) quod avertat a nobis salutifer Theantropos Christus Iesus. AEQVICOLA carm ed. Santoro p.204 Salve, praesidium meum, | Magdalena tuo grata Theantropo. NAVSEA hom evang fol.ccccxxiir Quae quidem potestas cum sit naturaliter solius Iesu Christi Theantropi. ARGENTINO praestig 19 p.206 Et myrrha et auro Magi donantes Theantropon Christum adhuc infantem, plus omnino dabant, quam tunc se dare arbitrabantur. LVBBERT in catech p.398 quod Christo Theantropo in universas creaturas, maximè verò in Ecclesiam suam concessum est. MEISNER Christ p.508 Christo Theanthropo gloria. PAPEBROCH AASS Mai. Propylaeum p.1 tres eruditissimos ejusdem Auctoris de eodem argumento Tomos Theologicarum mixtim et Chronologicarum Dissertationum, in Christi Theanthropi Natalem, seu de primario ac palmari divinae at humanae Chronographiae vinculo.
– vgl. gr.: QVENSTEDT theol IV p.193 Non quaeritur I. de praesentiā generali, quā Christus θεάνθρωπος omnibus creaturis illocaliter praesens est.