Men(n)oniticus, -a, -um
mennonitisch: CASSANDER ep p.1089 (1558) Anabaptismi quendam confessum ex secta Mennonitica ante paucos dies hīc capitis supplicio affectum. SOCINVS-F ep p.394 istas istius loci tam Menoniticas, quam Calvinisticas pensitationes. CLOPPENBVRG op II p.136 (1645) Atque sic bis vivere desiit Christus, non tantum quando in cruce mortuus est, sed etiam quando caro factus est. Apage idolum istud Mennoniticum, bis mortuum. SPANHEIM-F mai. disp II p.122 hoc probationis modo utuntur quatuor primae notae Scriptores inter Anabaptistas. 1. Menno Simonis, Mennoniticae familiae Patriarcha .. .
Lexicographica: GEORGES 0
|