immortificatus
immortificatus, -a, -um – nicht abgetötet: LVTHER op III fol.61r (1525) offendit operum species et immortificatae carnis malicia. NADAL monum p.127 Scripturas autem ac rationes aeditas a R. P. Dno. Nicolao, presertim illam, quae vernacula lingua scripta est, et incipit: "Non saprei io parlare" etc., immortificatam, arrogantem, scandalosam ... iudicaui. ACQVAVIVA indust II p.33 Si opus aliquod imponitur vel officium, à quo ipsi abhorreamus, ex immortificata natura promanat.
Lexicographica: TLL 0; DVCANGE

LEMMALISTE GRUPPE: eccl. INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, immortificatus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 27.04.08

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.