columnatim, adv. – in Form von Spalten: WITZEL ling Hebr p.100 (1534) exempla columnatim composuerat non minus foeliciter quam mirabiliter. SCHEDE schediasm III p.62 Sapphicophalaecium. In quo decussatim legitur 'Euphrosyne', columnatim 'Melissus'. DEMPSTER hist Scot p.295 librum tamen describit v. cl. Campus; in quarto, inquit, erant scripti, membrana columnatim divisa, ad magnitudinem dimidiati Breviarii. GROTIVS-H ep 7265 (1645) Omnino enim puto Latina opponenda Graecis non columnatim, sed paginatim. FALCONERIVS ep syll V p.554 (1673) librum aliquem Arabicum itidem sine punctis, e multis, qui Lugduni Batavorum prodierunt, qui quidem versionem Latinam columnatim adjectam, aut saltem e regione habeat.