perlatio, -onis, f. – 1) das Ertragen: MARVLVS euang 7,20 quoties bona, quae pro malorum perlatione compensanda sunt cogitabimus. – 2) das bis zum Ende o. Ziel Kommen: BACON org p.321 Inter praerogativas instantiarum ponemus loco vicesimo primo Instantias Virgae, sive Radii ; quas etiam Instantias Perlationis, vel de Non Ultra appellare consuevimus. == org p.325 At velificationes navium, motus animalium, perlationes missilium, omnes fiunt itidem per tempora - quantum ad summas - numerabilia. ARMINIVS op p.698 perlatio rumoris istius ad aures Simei.