infumibulum, -i, n. – Rauchabzug, Kamin: MARVLVS inst III p.595 Opinor locum illum, in quem est deiectus Theodosius, sicuti et alia, quae in illis circa Siciliam insulis atque in ipsa Sicilia perpetuo ardere constat, infernae fornacis infumibulum esse et flammas ac fumum ipsum inde a gehennae igne sursum uersus euaporari. MONTANVS-Jac vita Elisabethae fol.145r atrium quoddam collapsi prae vetustate aedificii ... ingressa, ibidèm aliquot dies exegit, coacta ad restantis infumibuli parietes frondibus in umbraculi speciem subrectis dispositisque, veluti quoddam tugurium parare. LONITZER nat I fol.338r de infvmibvlis. Infumibula quoque ex eadem materia restinguendo augendove calori, torno apparata fornaci imponuntur, singulis ad occludendum vel relaxandum epistomiolis adiectis. GESNER-C hist anim 3 p.192 per foramen in medio tecti, quod ... infumibulum nominant. ADAM vitae I p.168 ful<i>ginem infumibuli atramentum suppeditasse.
– lex.: PEROTTI ccopiae 2,163 Non erat tunc ignis usus in cubiculis, nec aedes spiracula habebant, unde fumus exiret, quae nunc uulgus alieno uocabulo caminos uocat, dici autem latine meo iudicio infumibula possunt. == ccopiae 41,25 Et infumibulum, spiraculum, per quod exit fumus. DASYPODIVS dict F 191 Infumibulum, Ein ... rauchloch.
– cf. ital.: COLONNA Hypnerotomachia sig.p7v La quale graciliva nel acumine, quale uno pervio infumibulo strisso et speculare copriva una subterranea vacuitate illuminata per una circulare apertione di egregia cancellatura impedita di metallina fusura.