superillustris, -e
hocherhaben: PETRARCA fam 7,13,14 quas seu prepotentium populorum opes fortuna effuderit, seu superillustrium regum regna calcaverit. REVCHLIN ep 260 (1515) Vale foeliciter, ecclesiae catholicae superillustris patricie, cardinalis excellentissime, cui vitae necisque meae potestas est. == Hutten ep 91* (1518) p.456 Sed heu, diu nimium defuisti, superillustris Achille. AGRIPPA occ praef Wyd p.74 (1531) ego te tamen his omnibus longe maiorem existimo heroicis illis et superillustribus tuis virtutibus. ARNISAEVS doctr p.322 Illustrium vero ordo alius fuit, et superillustrium, quamquam hunc titulum in iure reperiri negat Alciat. 3. dispunct. cap. 4.
Lexicographica: GEORGES 0
|