apostatia, -ae, f. – Abfall vom rechten Glauben: JONSSON suppl Norv p.204 Apostatiam et idololatriam ostendit, qvod ... Haqvinus ... ad sua idola in Norvegiam festinavit. == suppl Norv p.220 dum Olaum Tryggonem artis magicae, apostatiae et aliorum criminum insimulat. WASER-C Goldast ep p.365 (1609) Caussam inter alias multas adferunt turpem ac detestabilem Apostatiam filii; in quam nuper lapsus est. CLOPPENBVRG op I p.822 sicut Angeli mali suae Apostatiae merito sibi damnationem accersiverunt.