semiprobatus
semiprobatus, -a, -um – halb bewiesen: PEPIN imit sanct fol.50v quod ille, qui pro aliquo casu adducitur ad iudicium, debet fateri claram, et nudam veritatem, praesertim quando interrogatur secundum ordinem iuris, et casus est notus, sive etiam tantum semiprobatus contra eum videlicet, per unum testem. == imit sanct fol.51r quando ipsum adulterium est semiprobatum.
Lexicographica: GEORGES 0; MLWa

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, semiprobatus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 04.12.06

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.