inclinatum (sc. verbum), -i, n.
'schiefes Wort', Encliticum: ALDVS praef 6A p.12 nam ἐγκλινόμενα, quae inclinata Latine placet dicere - ut loco praesentis participii praeteritum, deficiente praesenti in passivo verbo, accipiatur - ea dicuntur, quae admittunt in fine tonum acutum convertuntque in gravem in contextu orationis.
Lexicographica: TLL inclino*
|