circumlabor, -i – sich hin- und her o. um etwas herum bewegen (fließen, fliegen, etc.): PETRARCA rer mem 2,27,1 dum infantulum, Platonem, in cunabulis consopitum innoxio contactu circumlabentes apes mellificaverunt in labellis eius. VEGIO Aen 13,237 Indicium nomenque urbis uersae Ardea seruans, | Et cui sublimes stabant in moenibus arces, | Mutata effusis nunc circumlabitur alis. FICINO Plotin enn 2,2,1 si rectum cupit motum, ubi non habeat ultra locum, ad quem feratur, necessario quasi circumlabens, quibus in locis potest, jam revolvitur (gr. ὥσπερ περιολισθάνον). ERASMVS antibarb p.65 riuus leni murmure circumlabens totos hortos irrigat. BRVNO immens I 1 p.370 contra Stagyraei | Invictos canones, sapiens quibus ille putavit | Undique librato circumlabi aethera tractu. SCHEDE schediasm II p.28 dividuis quam insulam circumlabitur undis | Pegnessus fluvius.