bicaudatus, -a, -um
mit zwei Schwänzen: RIENZO ep 35 p.179 (1350) sed adversus biforcutum scorpionem utinam bicaudatus leo insurgere non cogatur invictus! JONSTON quadru p.191 Aestivo tempore in arboribus morantur lacerti virides, et more ranunculorum viridium vociferantur. Sunt et bicaudati. MASEN spec ver p.532 Siren bicaudata inter duas columnas.
Lexicographica: TLL 0
|