bicaudatus
bicaudatus, -a, -um – mit zwei Schwänzen: RIENZO ep 35 p.179 (1350) sed adversus biforcutum scorpionem utinam bicaudatus leo insurgere non cogatur invictus! JONSTON quadru p.191 Aestivo tempore in arboribus morantur lacerti virides, et more ranunculorum viridium vociferantur. Sunt et bicaudati. MASEN spec ver p.532 Siren bicaudata inter duas columnas.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, bicaudatus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 27.05.06

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.