coniecturatus, -us, m.
das Anstellen einer Vermutung: LEIBNIZ ep II-1 67 p.214 Ita enim comparatum est in Germania, ut praeter alias causas conjecturatu faciles, tum vero ob opificum tribus legibus quibusdam saepe absurdis vinctas, bona consilia, si nova, aegre exitum sortiantur.
Lexicographica: TLL 0
|