incidentaliter, adv.
nebenbei, beiläufig: BENVENVTO comm Dante inf 31,97-99 Nunc autor facta mentione unius gigantis principaliter, facit mentionem alterius incidentaliter. FERRER pron 5,71,10 Vbi dicit glosa ordinaria quod hoc Priscianus incidentaliter dixit. PELLICANVS Amerbach ep I 189,34 (1503) Haec incidentaliter; nunc exequar institutum. POMPONAZZI fat 4,6 Quoniam et in septimo capitulo eiusdem secundi voluminis, in defendendo opinionem Stoicorum, incidentaliter adducta sunt multa motiva adversus hanc quintam opinionem.
Lexicographica: TLL 0
|