canonicatus, -us, m. – Kanonikat: POGGIO ep I 17 (1422) Offertur mihi canonicatus quidam qui, ubicumque terrarum essem, redderet mihi centum florenos annuis redditibus. BARBARO-F ep II 389 Hortor igitur et rogo ut, si quis canonicatus ecclesie aquilegiensis vacaverit Andree nostro ... faveas. GEBWILER Capito ep 60 causam praepositurae necnon canonicatus et praebendae nondum reductam quo vellemus. CALVIN inst 4,5,9 Beneficia aut curam animarum habent, ut episcopatus et parochiae, aut stipendia sunt hominum delicatorum, qui cantillando victum acquirunt, ut praebendae, canonicatus, personatus, ac dignitates, cappellaniae, et similia.