allacrimo, -are
mit o. zu etwas weinen: GVARINO ep 804,85 Allacrimabat autem caelum ipsum, quia moestam de hominis discessu vocem nuntiatum iri divinabat. ANON Laelia 3,6 Hercle, ego allacrimo cum eius memini. FLEMING carm p.271 Tu quisquis astas et videndo me legis, | legendo forsan et gemis, | allacrimare guttulam fletus tui.
Lexicographica: TLL* (part. praes. VERG., APVL., depon. CHIRON.)
|