iudicator
iudicator, -oris, m. – der beurteilt, richtet: SALVTATI ep 7,23 (1392) presertim si moram adicies nec volueris esse subitus iudicator. GVARINO ep 846 (1451) quando tali tantoque hominum iudicatori non vulgaria non abiecta non quotidiana, sed praecipua spectata et rara placebant. GENEBRARD in psalm p.688 Ut salvum faceret à iudicatoribus sive condemnatoribus animae suae. EPISCOPIVS op p.251 Et iudicium hoc annon faciet utrumque tam hebetem quam acutum iudicatorem moraliter bonum?
Lexicographica: TLL (2x, AVG., PS.FVLG.RVSP .)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, iudicator, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 26.03.06 19.08.14

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.