canilis, -e
hündisch, sommerlich: TRÖSTER rem p.183 Hibernales algores, caniles aestus, nivales imbres ... percurrere non piguit.
Lexicographica: TLL 0;
LATHAM (1570)
Etymologie: vgl. canicula, " = Sirius, der hellste Stern im Hundsgestirn, ... dessen Aufgang glühende Hitze brachte" (Georges).
|