raucidulus
raucidulus, -a, -um – etwas heiser, rauh: GLAREANVS eleg 1,1,47 Si tibi raucidula stridentem voce cothurnum | Percutiam. WESTON parth I sig.C8r Dixi raucidulae modulamina rustica avenae. WEINRICH aerar p.415 multum, mutum, raucum, raucidulum.
– LANDINO Xandra 1,13,12 raucidulos malosque uates (rancidulos var.l., vorgezogen von Traina, "Poeti latini del Quattrocento, II," Poeti Latini (e Neolatini), Note e saggi filologici I (Bologna 1986), 359-77: 367, mit Verweis auf PERS. 1,33 und MART. 7,34,7).
Lexicographica: GEORGES (HIER. ep. 40,7, rancid- var. l.); HVGVTIO*

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, raucidulus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 28.02.06 13.03.06

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.