indeficibilis, -e – 1) der nicht zu Ende gehen kann: BRVNI or hypocr p.330 O diem illam tibi acerbissimam futuram, cum ... indeficibili igne te audies condemnari. == or Strozzi p.736 militem non interiecte paludes remorate sunt quominus ad ipsa, ut ita dixerim, lustra ferarum indeficibili cursu penetrasset. ARCHIV pict ed. Gaye I 40 p.123 (1430) affectione ... erga inclitam indeficibilemque memoriam dantis alagherii. VOSSIVS-GJ Grotius-H ep 440 (1615) cum reprobationis absolutae, gratiaeque irresistibilis et indeficibilis dogma tanquam filiolam suam amet. SCHMID-Sebastian repet p.168 neque fides, quā iustificatur homo, est in se indeficibilis, cùm in multis actu deficiat, neque ipsa etiam electio absoluta est. – 2) der die Auserwählung nicht verlieren kann: QVENSTEDT theol III p.59 Electos seduci impossibile est in sensu composito, ex respectu praescientiae divini decreti promissi de Ecclesiae conservatione, Ergò in sensu diviso absolutè sunt indeficibiles.