stramineus, -a, -um
aus Stroh, (übertragen) unhaltbar, unbedeutend: WILER Amerbach ep I 164,34 (1502) ne incaucius agentes venena carnalis vite et voluptuose imbibat etas iuuenilis, ... ne pro Iulo ... sinu ... foveatur Cupido (vgl. Vergil, Aen. 1,709-719), ... . Sit uobis cordi magis Christiana relligio quam straminea proposicio clipeusque tragelaphicus (vgl. Hartmann, ed., S.153 Anm. 7 "Denkt W. dabei an die Disputationen im Vicus stramineus in Paris? Was er mit clipeus tragelaphicus meint, weiß ich nicht."). ECK ep 100 (1519) ad illa fulmina straminea Carlstadii.
Lexicographica: GEORGES* (PROP., OV.)
|