obrogatorius, -a, -um
ersetzend (vgl. PEROTTI ccopiae 83,4 obrogo, prioris legis infirmandae gratia legem aliam fero): WERBŐCZY trip prol 11,4 Secundo consuetudo habet virtutem obrogatoriam, quia derogat legi, quando est contra legem.
Lexicographica: TLL 0
|