infortuno
infortuno, -are – Unglück bringen: AVRISPA ep 7 p.10,23 (1424) tanquam meae litterae earum portatores infortunarent. DROHOBYCH iud 1483 p.49 quoniam Mars signum urbis hora revolutionis sua praesentia infortunat. PICO-G adv astrol 10,14 ut ex XII signis caelestibus citra controversiam sex infelicia et infortunantia sint. == ibid. al. BAPT MANT fast 2,40 hunc ... annum | Ominis esse mali solitumque offendere fruges | Atque hominum varios infortunare labores. AGRIPPA occ 2,22 (1531) generat discordiam et lites et odia hominum et bestiarum, fugat apes et columbas et pisces et impedit molendina et infortunat euntes ad venationes.
Lexicographica: TLL 0; LATHAM

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, infortuno, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 18.07.05 24.06.18

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.