binatim, adv.
je zweimal, zweifach: ALBERTI aedif 3,10 ansae sunt quibus aequate appositi lapides binatim iungantur, et continuatum in ordinem couniantur. PONTANO Actius p.166 quae syllabae ubi binatim fuerint aut ternatim collocatae aut foret quaternatim quinatimve, sive etiam senatim ..., mirum est quantopere delectent. VANNEVS recan 2,7 (ternatim).
Lexicographica: TLL (2x, MART.CAP., FACVND.)
|