intercino, -ere – dazwischen o. während etwas singen: PEROTTI ccopiae 5,123 Intercino, inter aliquid agendum canto. FAVSTO com p.14 quae modulamina chorus singulis actibus intercinendo plebem sine tedio, quousque novi egrederentur histriones, detineret. FRISCHLIN epic p.152 setoque chelys tractatur equino: | Et levibus digitis testudo intercinit icta. HIRTZWIG Jes p.30 Curaee, nemo est qui fidibus sciat? et canat In nostram paucas cantilenas gratiam? | ... | Tres fidibus, unus viva voce intercinat. MASEN spec ver p.291 quare veteres, dum sacra Harpocrati leguminibus oblatis facerent, intercinebant "γλῶσσα Τόχη γλῶσσα δαίμων", id est "lingua fortuna, lingua daemon".