rhetorculus, rhethorculus, rethorculus
rhetorculus, -i, m. – mittelmäßiger Redner: GAGVIN ep I p.223 (1472) Hinc quosdam ex veteratis rhetorculis meas litteras despuisse crediderim, ne tibi in ea quam diximus contione decernerentur. ERASMVS antibarb p.110 Haec ubi ostendissem, rogabam, nunquid poeniteret Gratianum obiecisse rhetorculo. == rat theol p.193 consolabor me ipsum tot insignium virorum exemplis, Chrysostomi, Cypriani, ..., cum quibus rhetorculus esse malim quam cum quibusdam, qui sibi plus quam homines videntur, theologus. RHENANVS ep 170 (1520) Et stilus sui non ubique similis ostendit Lei infantiam, si a conducto rhethorculo destituatur. FRAVNCE Victoria 4,10 O indigne rhetorcule, sic me dolis deludis tuis? FORSETT Ped 3,5 Revera contrapositio ista inter nos non est ex consequenti, cum tu rhetorculus mihi physiologo subalternatim non contradictorie opponaris. STRADLING epig 1,99 tit In Porum rhetorculum.
Lexicographica: GEORGES 0

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, rhetorculus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 15.06.05 23.04.09

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.