semisomnolentus, -a, -um – halb schlaftrunken: POGGIO ep II 10,19 (1444) Nulla id accidit negligentia aut contemptu, sed nescio quo torpore ac vite fastidio, quo temporum culpa semisomnolentus visus sum esse mihi, ut neque legere, neque scribere, postquam ad curiam sum reversus, eger animus posset. VALLA-L in Poggium I 3,336 p.240 "Semisomnolentus visus sum esse mihi." Vere semisomnus eras aut somnolentus, cum hec duo nomina coniunxisti que nunquam aliquis coniunxerat. Nam 'somnolentus' est 'somno plenus'; ergo non 'semisomnus', quod est 'semiplenus somno'.