fallibilis, -e – 1) fehlbar, das falsch sein kann: BENVENVTO comm Dante inf 29,54-57 quia justitia Dei non est fallibilis, sicut humana. POMPONAZZI fat 2,6 Neque ut sic plus respicit divina providentia, quoniam sic plus respiciendo esset falsa et fallibilis. MARTI Catal sig. A3v non huius rei testimonium ferat haud fallibilis experientia, non fama ubi non ambigua semper verax, Philippus ipse fatetur ... . – 2) der nicht eintrifft: GVAZZO comp 2,11 p.212 Futura ergo sunt in triplici differentia. Quaedam habent eorum causam determinatam, sed infallibilem ..., Alia sunt quae habent eorum causam determinatam, sed fallibilem, ... Alia tandem sunt, quae habent eorum indeterminatam causam, et fallibilem.