Bed(d)aicus, -a, -um u. -i, m.
der ein Anhänger des Noel (Natalis) Beda ist: ERASMVS ep 1690 (1526) In Gallia gnauiter insaniunt Beddaici quidam censuris, articulis, carceribus, incendiis, libellis == ep 1983 (1528) Si sciret illustrissima tua celsitudo quas turbas monachi concitarint in Hispania ... , quid que moliantur Bedaici quidam Lutetiae. == ep 2048 (1528) et prorsus Beddaici quidam animis gladiatoriis ad me affectant viam. == ep 2147 (1529) vlturus meo more furiosos quosdam monachos ac Bedaicos theologos. == ep 2188 (1529) rem calidis monachorum ac Beddaicorum odiis geri. al. ap. eundem. STADION-Ch Erasmus ep 2856 (1533) De tragedia Bedaica mirandum est, cur Sorbonici theologi in tantam deuenerint cecitatem vt nichil paciantur abrogari veteris obseruancie.
Lexicographica: TLL 0
|