consectarius, -a, -um – aus etwas folgend, sich ergebend: ECK disp 1 p.262 Consectarium est, quo pacto accipienda sit illatio. == disp 9 p.336 consectarium quoque esset, eum qui ad purgatorium descenderet cum pluribus venialibus melius habere quam ... morientem cum nullis. == disp 12 p.361 Ex quo deinde consectarium est, penitentiam non incipere ab amore et dilectione iusticie. MARSTALLER lib 61 Consectarium quoque est, falsissimum esse ..., iustum in omni opere bono ... peccare. VIDA rep 2,33,2 Sequitur igitur humanam societatem natura constare estque per se consectarium. STANIHVRST praemun p.15 qui se à Catholicae Romanae Ecclesiae communione ... dissociant, consectarium est, vt eiusdem Ecclesiae principi ... bellum ... denuncient. SCHOEPPER dram II sig.E3v Hinc vero quidam volunt Colligere, sed et ego sane consectarium Esse reor, eundem illum adolescentulum ... victoriam ... polliceri. BOECKLER inst p.331 quae distinctio satis tolerari posset, nisi quaedam annecterentur consectaria, non ferenda.