demordeo
demordeo, -ere, -morsi, -morsum – 1) benagen, abkauen (obi. ist das, von dem etwas abgetrennt werden kann): ALBERTI intercen p.204 tabulata...e ipsa navis dentibus demordebat, dislacerabat, mandebat. == intercen p.205 mirum quidem ut is qui paulo antea posse hominem integrum vorare visus sit, idem ne ad pisciculum demordendum potis fuerit.. BUZER Rhenanus ep 79 demorsis interim unguibus. – abbeißen, ausreißen (obi. ist das Abgetrennte): AGRIPPA occ 1,54 Castor, quia venatoribus testiculos suos demordens abiectos relinquit, mali ominis est. – 2) beißen (obi. ist das, was verletzt wird): PONTANO Eridanus 1,22,7 Mox, ubi demorsi succurrit triste labelli | Vulnus et insani plaga maligna ioci. == hendec 2,9,21 Furtim basiolo repente rapto, | Demorsis labiis. TEXTOR-I offic II p.4 Demorsis ab Aspide nullum est remedium. == offic II p.206 Quo etiam metu afficiuntur ab iis canibus rabiosis demorsi. == offic ccopiae p.32 Dipsas serpens est minor vipera, qua demorsi feruescunt siti et tandem emoriuntur.
lex.: PEROTTI ccopiae 12,72 Demordeo, morsu decerpo.
Lexicographica: GEORGES*

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, demordeo, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 02.08.04

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.