benedicentia, -ae, f.
– Lob, Schmeichelei: PANORMITA dict Alph 2,10 Haec benedicentia ... erumpet tandem in calamitatem inimici. PONTANO serm 2,2,7 Sequitur .... 
veridicentiam benedicentia, cum sit probi viri benedicere (vgl. 8 contra vero mentientium hominum comes esse consuevit maledicentia). MARVLVS evang 7,28 Post haec optimum erit ad seruandam erga omnes humanitatem animique mansuetudinem benedicentiae linguam assuescere. ERASMVS ad 1,10,54 Paulus in epistola ad Romanos, hujusmodi blandiloquentiam, χρηστολογίαν vocat: καὶ διὰ τῆς χρηστολογίας καὶ εὐλογίας ἐξαπατῶσι τὰς καρδίας τῶν ἀκάκων i.e. Qui per blandiloquentiam ac benedicentiam seducunt corda innocentium.
– lex.: PEROTTI ccopiae 3,453 Benedico, laudo, bene loquor; a quo benedicus et benedicentia. == ccopiae 6,10 Ad haec benedico tibi dicimus et maledico tibi. A quibus benedicus et maledicus et benedicentia et maledicentia. SERRANVS dict B sig.F7v Benedicentia, Die wolredung.
veridicentiam benedicentia, cum sit probi viri benedicere (vgl. 8 contra vero mentientium hominum comes esse consuevit maledicentia). MARVLVS evang 7,28 Post haec optimum erit ad seruandam erga omnes humanitatem animique mansuetudinem benedicentiae linguam assuescere. ERASMVS ad 1,10,54 Paulus in epistola ad Romanos, hujusmodi blandiloquentiam, χρηστολογίαν vocat: καὶ διὰ τῆς χρηστολογίας καὶ εὐλογίας ἐξαπατῶσι τὰς καρδίας τῶν ἀκάκων i.e. Qui per blandiloquentiam ac benedicentiam seducunt corda innocentium.
– lex.: PEROTTI ccopiae 3,453 Benedico, laudo, bene loquor; a quo benedicus et benedicentia. == ccopiae 6,10 Ad haec benedico tibi dicimus et maledico tibi. A quibus benedicus et maledicus et benedicentia et maledicentia. SERRANVS dict B sig.F7v Benedicentia, Die wolredung.
Lexicographica: TLL 0