plapardus, -i, m. o. plaphardis, -is
Blaphard, Plappert (Münze): WIMPFELING ep 154 quilibet pro vno prandio cogitur impendere quattuor plaphardes. RHENANVS ep 317 Baiulo dedi quinque plapardos de pretio fenestrae. Joh. Calceatoris, gen. Brisgoicus (- 1539) Joh. BRISGOICVS Amerbach ep I 237,24 dando pro quattuor voluminibus sex aureos minus tribus plapardis.
Lexicographica: TLL 0;
NIERMEYER blaffardus
Etymologie: frz. blafard, "bleich", vgl. Hartmann, ed., Amerbach ep I, S.223 Anm. 5, nach J. Cahn, Münzgesch. d. Stadt Straßburg (1895), S.100.
|