spiritulus, -i, m.
schwache (leicht überwindbare) Gesinnung, feine Seele: PANORMITA carm var 3,4 quales consueuit Apelles | Ante Deum sanctos pingere spiritulos. BARBARO-H min. coelib 3,5,37 in convivio lasciviunt omnes corporis partes, luxuriant in recessu spirituli, firmitas ... atque constantia ... impugnatur. CVRTIVS-L sonet p.liv Da, lux, anhaelum spiritulum osculo. SASSO epig 2,74,10 refouebat illa lassi | Cordis spiritulos.
Lexicographica: GEORGES 0
|