cacodaemon (cachad-), -onis, m.
böser Dämon, Teufel: CVSA apol 10 p.8 sed non vidit fortassis Platonem aut Apuleium De deo Socratis aut Philonem, qui ait Moysen eos appellare angelos, quos Graeci daemones, licet ibi kalodaemones et kakodaemones distinguantur. WIMPFELING ep 148 (1503) Quidam cachadaemonis suasu ... prosam seu sequentiam notis insignitam edidit. PEVTINGER ep 50 p.83 (1507) homines isti sunt cacodaemones, quia omnia maledicentia sua polluunt atque corrumpunt. CVSPINIANVS ep 40 (1519) supervenit tertius cacodaemon ex Polonia, qui attulit litteras horrendas. SOCIETAS IESV ep Novo-Franc 2 p.76 (1612) Dei quidem vnius supremi teniem quandam habent cognitionem ..., Cacodaemonem etiam colunt. KIRCHER Oedipus I p.481 qua et Deum et angelos, verius cacodaemones cum inuocatione Veneris aut Martis ... impio ritu sollicitare solent.
Lexicographica: TLL (raro)
|