incommunicatiuus
incommunicatiuus, -a, -um – nicht teilhaftig seiend: MELIVS-P conf Debrecen p.329 (1562) Essentialis iustitia est Spiritualis et infinitae essentiae Dei virtus et natura substantialis incommunicativa, perfectissima harmonia et aequalitas substantialis in Deo quae est fons omnium actionum divinarum.

LEMMALISTE GRUPPE: eccl. INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, incommunicatiuus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 30.11.17

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.