pseudodiscipulus
pseudodiscipulus, -i, m. – falscher (d. h. scheinbarer) Schüler, o. Schüler eines Irrlehrers: BVLLARIVM Rom I p.237 (1417) per Ioannem Vvicleff, Ioannem Husz, et Hieronymum haereticos, seu eorum pseudodiscipulos, et sequaces. CRELLIVS-P praef Melanchthon enarr symb Nicaen II-III p.54 (1574) recentes illi turbatores ac pseudodiscipuli Philippi, qui Lutheri nihil recipiunt, nisi quod suis calumniis est obnoxium. BRISTOW motiva I p.114 Tatianum pseudodiscipulum Iustini Martyris.
Lexicographica: TLL 0; LATHAM

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, pseudodiscipulus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 29.10.17

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.