communicatim
communicatim, adv.
gemeinsam: MAFFEI-R breu hist p.207 (1520) ut Bernardini, Clarini et Amodei simul cum suis templis communicatim agerent.
|
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger,
communicatim,
in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,