duriloquus
duriloquus, -a, -um – mit harter Aussprache: TIFERNAS Strabo 14,2,28 Quare illos proprie barbaros appellauimus ac in initio quidem per conuicium, quasi duriloquos et crassilingues (gr. παχυστόμους ἢ τραχυστόμους). VERGARA Marineus fam 14,14 p.691 (1512) si modo eam tu hispanitatem stringosique stili salebrosam duriciem et accersite ultro caliginis duriloquam affectationem, quorum aliqui Quintilianum insimulant, in me depraehendi rudiori tamen modo et inconcinniori Minerva significes. MVTIANVS ep I 277 (1513) . Mathias Kaumler Silesita non est ignarus facundie et poliende orationis, quamvis patrie vicio duriloquus.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, duriloquus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 28.07.15

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.