coexecutor, -oris, m.
der zusammen mit einem anderen etwas vollstreckt: BVRCHHARD diar ed. C. II p.173 (1499) Nihil inde exportavit, sed omnia mihi et d. Henrico Bode et Theodorico de Eynem, coexecutoribus meis, me sic rogante in depositum consignavit. TORRENTIVS ep 299 (1587) literas ... ad D. Gerardum de Pauw, tamquam coexecutorem testamenti quondam D. praepositi Fonchii, scriptas.
Lexicographica: TLL 0
|