importunium, -i, n. – 1) Unverschämtheit: PERVSINVS-S vita Columbae p.350* Simplex Columba Christi, tota hilaris et jucunda, humiliter assurgens, recensuit de malitia daemonum, de eorum instantia et importunio, atque affirmavit de urgenti flagello illius monasterii tamquam praescivisset omnia. – 2) Unglück: FRITSCH princeps p.348 Tot Christianorum animae, quas archipirata ille Barbarossa, ab avo tuo in auxilium adscitus, in servitutem abduxit, et postea baptismum abiurare coëgit, apud inferos vindictam inclamant contra auctores sui importunii.