perenniuiuus, -a, -um – ewig lebend: BAMBAMIVS carm Gunarius chron sig.A6v (1606) Quamquam tibi ipse praemium | Ingens parasti, nominis doctissimi | Perennivivam gloriam. BARTH sap p.122 (1613) Corona si qua virginis manu plexa | Deo dicatur, hancce flore in sacro | Fides perenniviva comat, ingrata est. == solil p.981 Per cuncta mundi tristia | Perenniviva ad Gaudia. ANON Witte iur p.535 (1674) id quod tum res ipsa clamitat, tum ara perennivivae memoriae ... iamiam exstruenda uberius indicabit.